Բարև, իմ անունը Էլլա է ու ես շատ-շատ եմ սիրում իմ փափուկ խաղալիքներին, ես նրանց մինչև վերջ կսիրեմ։ Ես ամենաշատը չէի սիրում իմ փափուկ Ֆրիդային։ Դե՞, սկսենք իմ պատմությունը, թե ոնց ես սկսեցի սիրել իմ փափուկ խաղալիքներին։ Ես ու Ֆրիդան մի անգամ հանդիպեցինք։ ես իմ մայրիկին հարցրեցի․
-ՄԱՄ ԻՆՉ՞Ի ԴՈՒ ԻՆՁ ԱՅՍ ՏԻԿՆԻԿԸ ՆՎԻՐԵՑԻՐ, ԵՍ ՈՒՐԻՇ ԲԱՆ ԷԻ ՈՒԶՈՒՄ։
Բայց մայրիկս չլսեց ու չպատասխանեց։ Ես ասացի Ֆրիդային․
-Ես քեզ շատ չեմ սիրում։
Դրանից հետո գցեցի նրան գետնին ու գնացի։ Երբ մեծացա և ես յոթ տարեկան էի հանկարծ ես սկսեցի սիրել նրան, բայց ամեն տեղ սիրել։ Անընդհատ ես գիշերները ասում էի․
-Կներես Ֆրիդա, որ ես քեզ տենց քցեցի փոքր ժամանակ։
Առավոտը իմ եղբայրը բարձրացավ իմ մահճակալին և քցեց Ֆրիդային, բայց ես չգիտեմ ոնց բռնեցի Ֆրիդային։ Ես չեմ ասում, որ ես չէի ուզում Ֆրիդային բռնել, բայց չեմ հասկանում ՈՆՑ։ Հետո ես ու Ֆրիդան սկսեցինք ավելի լավ հասկանալ իրար և Ֆրիդան իմ համար ավելի իրականում էր և մենք սկսում էինք խոսալ իրար հետ։ Ես սկսեցի իմ բոլոր փափուկ խաղալիքների հետ խաղալ։ Այդ դրա համար ես իմ բոլոր փափուկ խաղալիքներին սիրում եմ։ Դե հաջողություն։