Կար-չկար մի մարդ, անունը չգիտենք։ Նա մի ձմեռվա օր սարքեց մի ձնեմարդ, գլխարկ դրեց և մի գազար քթի համար․
– Այս ի՜նչ գեղեցիկ ձնեմարդ է,-ասաց այդ մարդը։
Ձնեմարդը բացեց աչքերը և ասաց․
– Վա՞յ, դու ո՞վ ես։
– Ես․․․ Ես չգիտեմ ես ով եմ, ես անուն չունեմ․․․ իսկ դո՞ւ ով ես։ Մարդը պատասխանեց․
– Ես ձնեմարդն եմ,- ձնեմարդը ուրախ-ուրախ պատասխանեց։
Մարդը տխուր նայեց ձնեմարդուն և ասաց․
– Լավ է, դու անուն ունես, օրինակ ես չունեմ։
– Դե մի տխրի, ամեն ինչը լավ կլինի, կուզե՞ս ես քեզ անուն դնեմ։
– Հա՛, լավ, ինձ մի անուն դիր,-պատասխանեց մարդը շատ ուրախ։
– Արի թող քո անունը լինի․․․ Լևոն,- ուրախ ասաց ձնեմարդը։
– Լավ,- ասաց․․․ Լևոնը։