Հորինի՛ր մի սուտ պատմություն կամ հեքիաթ այս վերնագրերից մեկով՝
- Ով այնպիսի սուտ ասի…
- Իմ սուտը
- Ստերի աշխարհում
- Այլ վերնագիր…
Սուտ Մայրիկը Ու Սուտ Բալիկը
Կար-չկար մի փոքրիկ ընտանիք։ Մենակ կար մայրիկ և մի բալիկ։ Մի օր մայրիկը ասաց․
-Գնա անտառում ուտելու բան գտի, ես նայել եմ լիքը կար։
-Բայց մայրիկ, ախր ես էլ եմ նայել, բան չկար,-պատասխանեց բալիկը։
-Չէ, կա, մայրիկիդ լսի,-Մայրիկն ասաց ջղային։
Բալիկը գնաց անտառ, բան չգտավ, հետ եկավ, ասաց մայրիկին․
-Մայրիկ, դու սուտ ասեցիր, բան չկար ուտելու,-բալիկը ավելի ջղայնացավ,-Սուտասան։
-Այսի՞նք, ես նայել էի, կար։
Մայրիկը գնաց անտառ և գտավ լիքը ուտելիք, վերադարձավ և ասաց բալիկին․
-Էտ դու ամեն տե՞ղ նայեցիր։
-Այո, ամեն տեղ,-պատասխանեց բալիկը։
Մայրիկը դրեց ուտելիքը սեղանին ու ասաց․
-Չեմ հավատում։
Մյուս օրը առավոտ մայրիկը ասաց․
-Էն քո նոր մայկան հագի, դրել եմ դարակի վրա։
-Լավ, մամ․․․․․․ մամա չեմ գտնում,-ասաց բալիկը։
-Այսինքն,-ասաց մայրիկը։
Մայրիկը գնաց բալիկի սենյակը և գտավ։
-Տե՞ս, ստեղ ա, դու լավ չես նայում։
Մյուս օրը բալիկը գնաց խանութ, գնաց խանութ ու տեսավ, որ փակ էր ու գնաց տուն, մայրիկն ասաց․
-Ու՞րա ուտելիքը, էսքան ժամանակ ու՞ր էիր գնում։
-Փակ էր խանութը, չէի կարա բերեի,-պատասխանեց բալիկը։
-Հիմա կտեսնենք,-ասաց մայրիկը։
Մայրիկը գնաց խանութ, տեսավ, որ բաց էր, գնաց առավ մի քանի բան ու եկավ տուն ու ասաց․
-Տեսա՞ր, բաց էր։
😍😍😍😍😍